❣﷽
برای بردن نامت گل از گلم وا شد
برام واژه به واژه پر از تماشا شد
به احترام تو از جای خود زمین پا شد
و آسمان سر تعظیم پیش تو تاشد
به من نگاه کن از ذره آفتاب بساز
مرا خراب کن عبد بوتراب بساز
چه روزها که سر گیسوی تو شب کردم
به شوق اینکه تو هستی طبیب، تب کردم
به دوستان تو از دوستی ادب کردم
به دشمنان تو از دشمنی غضب کردم
به سر هوای تو دارم به پَر نیازی نیست
به جز نیاز، به چیز دگر نیازی نیست
تو ماه بودی و هر شب در آسمان بودی
تو با تمام غریبیت مهربان بودی
برای سفره ایتام شهر نان بودی
همیشه دور و بر بی بضاعتان بودی
تو از پیاده ترین ها سواره میسازی
برای مردم بیچاره چاره میسازی
سلام ها به علیک سلام تو محتاج
و تشنگان محبت به جام تو محتاج
قبول حج به طواف مقام تو محتاج
و چشم خلق به دست غلام تو محتاج
که گفته بی کس و کاریم و بی طرفداریم؟
مدال نوکری شَحنةُ النَّجف داریم
چقدر بر سر زلفت شکار داری تو
چقدر نخلِ به میثم دچار داری تو
دو چشم و این همه چشم انتظار داری تو
خدا به خیر کند ذوالفقار داری تو
علی نبودن و این اقتدار ممکن نیست
و از حکومت چشمت فرار ممکن نیست
تو دست گیر نباشی به چاه می افتیم
نگاهمان نکنی از نگاه می افتیم
ز جلوه های تو در اشتباه می افتیم
که با صفات تو یاد اِلاه می افتیم
در آسمان کبودت مرا کبوتر کن
بیا مرا بخر و برده ابوذر کن
نوشتن از تو حساب و کتاب داشت، نداشت
و نور چشم تو را آفتاب داشت، نداشت
سخاوت تو مگر که حساب داشت، نداشت
بگو که شب شدوچشم تو خواب داشت، نداشت
زمانه بر سر جنگ است یا علی برگرد
مدد ز غیر تو ننگ است یا علی برگرد...
❣
