امان از روزی که انسان در مسیر شناخت ضعف هایش به سرعت پیش بره!
دلم به حال دلم سوخت بس که هر شب روز...
اونوقت داستان آدم مثل عابدی میشه که یک شبه هفتاد سال عبادتش رو به باد میده گرچه به نظر بنده این بیشتر همون فرو ریختن کاخ خیالی آدم هاست و الا عبادت درست و به حق که اینجوری دست آدم رو تو حنا ول نمیکنه...
داشتم میگفتم اونوقته که در مسیر همین شناخت این یال کوپالی که برای خودمون متصوریم میریزه و یکهو میبینیم که ... ای داد بیداد
حالا اگه خیلی بچه باحالی باشی و حرف دلت با زبونت یکی بوده باشه از نو شروع میکنی اما
امان از روزی که در دل منافقی باشی که آن سرش ناپیدا
با فوتی مغلوب حوادث میشی
به همین سادگی
که البته به نظرم این مغلوب شدن نیست بلکه یک اکتشاف مهم است که آقا دیدی، دیدی گفتم که همش شعار بود؟ دیدی شعار میدادی؟دیدی؟!
پسندم هر چه را جانان پسندد؟!!!
برو بابا دلت خوشه...
جانان خیلی از ماها خودمونیم!خودمون.
خود پسندی ،سنگ سخت وخیره کننده خودخواهی
در میان سنگ محک های روزگار خوب بگرد...
این یکی از اکتشافات مهمه که در قعر اعماق وجودی هر انسانی میتونه پنهان شده باشه...
در میان سنگ محک های روزگار خوب بگرد...
سنگ خودخواهی را پیدا کردی؟!
ولی بزرگترین گنج دنیا هم جز با صیقل این اکتشاف یافت نخواهد شد!
بله این اکتشاف یک حقیقت وجودی را در دل خودش داره که باید با صیقل این سنگ سخت به آن رسید و این صیقل از خودگذشتگی است
خودخواهیت رابا از خود گذشتگی صیقل بده ، هرجاخودت را دیدی ، سنگ خود خواهیت را، دلت همین سنگ را خواست، همانجا از خودت بگذر ، صیقلش بده...بگونه... بگو به خاطر خدا زندگی میکنم...
گوهر خدا را جست وجو کن
گنج واقعی خداست
وقتی در مسیر حوادث روزگار به خودت رسیدی از خودت بگذر آن وقت خدا را میبینی...
دلم به حال دلم سوخت بس که هر شب روز...
